[cd, Erased Tapes/Konkurrent]
De jonge Londense muzikant Douglas Dare komt als zoon van een pianolerares al vroeg in aanraking met de muziek. Nu moet je dan ook nog het nodige talent beschikken om er zelf iets mee te kunnen, maar dat zit in het geval van Dare behoorlijk goed. Hij is een uitstekende pianospeler, maar kan ook prima uit de voeten met bas, keyboards en zijn grote liefde de moog. Daarbij beschikt hij ook nog eens over een pakkende, emotievolle zangstem. Zijn eerste visitekaartje geeft hij eerder af met de 4 nummers tellende mini Seven Hours. Hierop brengt hij melancholische pianomuziek, aangevuld met elektronica, beats en percussie, waarmee hij een eigenzinnig geluid weet neer te zetten. Hij geldt meteen als een enorme belofte!
Dat hij die belofte waar kan maken blijkt wel uit zijn zojuist verschenen debuut Whelm. Net als op de mini cd wordt hij bijgestaan door multi-instrumentalist Fabian Prynn op percussie-instrumenten, keyboard, gitaar en zang. De 10 songs die hij hier presenteert zijn allen droefgeestig, maar met een nachtelijke zwoelheid en liggen zeker niet zwaar op de maag. De basis legt hij met de piano, sfeervolle beats en zijn zacht getormenteerde zang, die het midden houdt tussen Neil Halstead, Ben Christophers, Antony, Thom Yorke, Zach Condon (Beirut) en Rufus Wainwright, hetgeen afhangt of hij ingetogen of meer uitgesproken zingt. Alleen vocaal weet hij al het wonderschone verschil te maken en je als luisteraar volledig in te pakken. Af en toe krijg je ook zinnenstrelende meerstemmig zang. De ene keer brengt hij verstilde, intieme songs, maar met enige regelmaat voegt hij er stemmige orkestraties, handgeklap, synthesizer-, moog- en blaaspartijen aan toe, al dan niet gebracht door gasten. Muzikaal gezien is het een steeds wisselende kruisbestuiving van pianomuziek, neoklassiek, ambient, alternatieve pop en elektronische muziek geworden. Hierdoor roept hij ook op gevarieerde wijze associaties op met Ólafur Arnalds, Nils Frahm, Antony And The Johnsons, James Blake, Tom Odell, Elton John en Faultline. Douglas Dare brengt een meer dan overtuigend debuut vol eigengereide prachtsongs, die door de emotionele geladenheid diep onder je huid weten te kruipen. Overwhelming!
door Jan Willem Broek