[cd, Souterrain Transmissions/Konkurrent]
Er zijn van die bandnamen die heel vaak gebruikt worden. Doldrums is daar één van, minstens zes zijn er, waarvan die op Kranky een grote favoriet is. Maar er is ook een nieuw project Doldrums van de Canadees Airick Woodhead. Hij is zo’n hedendaagse sample-muzikant die in zijn eerder uitgebrachte elektronische ep’s ook duidelijk de invloeden uit het verleden laat doorschemeren. Ik vermoed dat hij graag naar zowel 4ad- als Warp-artiesten luistert of iets in het midden daarvan.
Op zijn volledige debuut Lesser Evil lijkt dat in ieder geval wel zo. De cd opent nog met een sjamaanachtige intro, maar stapt daarna al snel over op meer shoegaze gerichte muziek die het beste van de vroegere My Bloody Valentine koppelt aan de hedendaagse Austra, waarbij de Cocteau Twins over hun schouder meekijken. Daarna komen de stuiterende elektronica pas uit de kast. Hierbij heb je het gevoel dat je in een speelhal bent waar alle flipperkasten op hol geslagen zijn en waar je met je bakkes doorheen geslagen wordt. Maar het voelt vreemd genoeg aangenaam. Een stil verbond van Aphex Twin met Venetian Snares en Zola Jesus. Woodhead weet op ingenieuze wijze agressieve dubstup te koppelen aan wave, shoegaze, experimentele pop, noise, synth-pop, techno, breakcore, tribal en IDM. Leftfield heet dat dan met een mooi Nederlands woord. Dat levert gevarieerde en verrassende combinaties op, die zowel warm, direct als uiterst abstract en experimenteel kunnen uitpakken. De vocalen heeft hij al dan niet vervormd als extra laag in zijn muziek aangebracht; de ene keer verstaanbaar en op andere momenten sfeerscheppend, maar altijd met een vrouwelijke touch. Naast de genoemde artiesten mag je ook Björk, Grimes, The Weeknd, Atlas Sound, The Knife, DD/MM/YYYY, Wildbirds & Peacedrums, His Name Is Alive en Purity Ring ter referentie toevoegen. Ik heb geen idee hoe zijn muzikale keuken er uitziet, maar het moet een ongewone setting zijn. Geen doorsnee potten en pannen, maar bijzonder keramisch werk en elektronische machines maken er vermoedelijk de dienst uit en een computer met gebroken scherm (zie cover), waarbij het unieke brein van Woodhead de rest doet. Verduveld goed.
door Jan Willem Broek