[cd, Kranky/Konkurrent]
Het prestigieuze en misschien wel beste label ter wereld Kranky staat vooral bekend om bijzondere postrock en desolate pracht, die dikwijls door elektronica gefabriceerd wordt. In 2010 komen ze met het debuut Lux van Disappears op de proppen, waarbij het label zich haast verontschuldigt voor het feit dat ze met een heuse gitaarrockband aan komen zetten. Dat terwijl het label in den beginne juist vooral bands met een rocksound uitbrengt. En de gruizige mix van het kwartet uit Chicago van garagerock, post-punk, krautrock en wave werkt behoorlijk aanstekelijk, zeker als die gepaard gaat met een no-nonsense attitude en een vette motorik. Daarnaast laten ze hun liefde voor spacerock, shoegazermuziek, psychedelica en experimentele rock ook gelden, zij het dat alles gegoten is in een hedendaagse mal. Vorig jaar komen ze met hun tweede cd Guider, waarbij ze opnames gewoon over de tapes van hun vorige album op hebben genomen; doorgaan en niet terugblikken lijkt het motto. Ze laten hier een strakker en directer geluid horen met lekker rauwe, dissonante rock plus psychedelische, spacerock en krautrock invloeden. Opzwepende en meeslepende rock met het beste van weleer in het heden op ludieke wijze teruggebracht. Nu komen ze dan gewoon met het volgende werk Pre Language aanzetten, waarop ze de accenten weer net iets verschuiven. De band is tot een drietal gereduceerd met Brian Case (The Ponys, 90 Day Men), Graeme Gibson (Boas) en de nieuwe drummer Steve Shelley (Sonic Youth, Two Dollar Guitar). Ze serveren hier dampende noise- en garagerock en post-punk met her en der psychedelische en space- en krautrock elementen. De opener “Replicate” zet meteen de toon voor de rest van het album en die mag er wezen. Het is een moddervet en rauw geluid, waarin een hoop details en subtiele elementen verborgen zitten. Vuige gitaren, ruw pompende baspartijen en de bijtende zang van Brian, die meer dan eens aan die van Mark E Smith doet denken, leggen de grove basis voor de muziek. Steve Shelley weet een ware smid alles prachtig en strak aaneen te smeden, waardoor hij zijn toegevoegde waarde meteen bewijst. Denk aan een beklijvende, hedendaagse kruisbestuiving van Joy Division, Sonic Youth, The Wipers, Bailter Space, New Wet Kojak en The Fall. Het is verslavend lekker en steengoed!
MP3:
Replicate
door Jan Willem Broek