De meeste Subjectivisten zijn altijd op jacht naar nieuwe geluiden en nieuwe muziek. Wat is er immers mooier dan geraakt te worden door een melodie, die je nog niet kent? En vervolgens wil je dat van de daken schreeuwen. Of van je af schrijven. Iedereen moet het weten. Trouwens ook als je de muziek helemaal niets vindt.
Nieuw betekent meestal van nu, van morgen. Hooguit van eergisteren. Maar kan nieuwe muziek ook twintig of dertig jaar oud zijn? Ik vind van wel. Mijn passie is het beluisteren, onderzoeken en verzamelen van oude demobandjes. Met muziek, die bijna nooit gehoord is. Die vergeten dreigt te raken.
Als Diggin’ Demos laat ik jullie maandelijks kennis maken met muziek uit Nederland, die ooit vol verwachting op tape is gezet en die een (nieuw) publiek verdient. Diggin’ Demos recenseert niet, want ik vind werkelijk alles tot vervelens toe intrigerend. Nee: jij mag bepalen of het oude werk alsnog een plek verdient in de muziekgeschiedenis.
Lees verder voor meer informatie over onze nieuwe serie. Echt nieuw.
Als kind zocht ik altijd naar vuurstenen en fossielen. En ik droomde over het vinden van schatten. Het sprak voor zich dat ik archeoloog zou worden. Maar het liep allemaal wat anders.
Schatgraven? Dat dan weer wel! Ik ben inmiddels al dertig jaar fanatiek muziekverzamelaar van cd’s en vinyl. Altijd op zoek naar juweeltjes. Maar ook een allesvreter, die wel eens moe wordt van de jacht naar nieuwe muziek. Er is ook zoveel!
Het afgelopen jaar kocht ik voor het eerst weer cassettebandjes, waarmee in de jaren ’80 m’n liefde voor muziek begon. Toen met Toontje Lager, Queen en Michael Jackson op mijn Kijkshop walkman.
Op Marktplaats kocht ik een doos met 500 demo’s. In eerste instantie hoop je dan een goudmijntje te hebben aangeboord met waardevolle tapes van bands als Metallica. Die zaten er niet tussen. Wat ik wel vond, is me echter veel dierbaarder geworden.
Ik kon namelijk erg moeilijk informatie vinden over deze demo’s en de artiesten. En de archeoloog, die ik ooit wilde worden, kwam weer in mij tot leven. Niet in de jacht naar dat ene juweeltje, dat collectors item, maar in het beschrijven van de vondst en de zoektocht naar het verhaal achter de tape. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
“Wie waren de muzikanten? Wat waren hun dromen? Is er wellicht iemand doorgebroken? En heeft de tape daarmee stiekem toch nog wat waarde voor de Nederlandse muziekgeschiedenis? Of is het vooral de ijdele hoop die te horen is?”
Het is erg leuk om te rechercheren, om aan fact finding te doen. Ook archeologen zijn trouwens meer in archieven te vinden dan bij opgravingen. Ik geniet er van om bijzondere muziek toe te voegen aan YouTube en onbekende details aan de database van Discogs. Je pakt zo toch een beetje het podium als muziekfreak, die zelf niet verder kwam dan een paar optredens in de jeugdsoos.
Inmiddels hebben tweeduizend nieuwe demo’s hun weg naar mijn zolder gevonden.
Fact finding gaat me natuurlijk af. Schrijven over muziek niet. Dat heb ik ook nog nooit gedaan. Meer dan een beleidsnotitie, uitvoeringsprogramma of voorwoord in de voetbalkrant heb ik niet geschreven. Ik hoop echter dat het me gaat lukken om een leuke, persoonlijke stijl te ontwikkelen, die iets van mijn enthousiasme weet over te brengen. Laat het me weten door te reageren op mijn verhalen. En vertel me ook wat je van de muziek vindt, want zelf recenseer ik de demo’s niet. Als ik iets heel goed of heel slecht vind, heb ik er wel een gevoel bij, maar de meeste demo’s vind ik vooral intrigerend.
Eens in de paar weken plaats ik een verhaal op de website van De Subjectivisten. Daarnaast ben ik op andere platforms te volgen. Op mijn eigen Diggin’ Demos Facebookpagina zal ik minstens één keer per week een demo in de spotlight te zetten met een leuke anekdote. Daarmee probeer ik mensen te interesseren voor het YouTube kanaal met alle demo opnames. De verzamelde feiten en foto’s zijn te vinden op Discogs.
Op het YouTube kanaal zijn de demo’s gerubriceerd. Op provincie, op muziekgenre en er is een afspeellijst voor live opnames. Dat zijn geen echte demo’s, maar is wel unieke muziek, die bewaard moet blijven.
Veel luister- en leesplezier! Marco van Dalfsen.
Er is ook een verhaal over mijn verzamelhobby geschreven in het Platenblad! Klik op de afbeeldingen om het interview te kunnen lezen.
