[cd, MonotypeRec]
Derek Piotr is een Poolse, tegenwoordig in de VS woonachtige geluidskunstenaar, die zijn werken veelal centreert rondom de stem. Deze worden gesampled, gemixt en voorzien van uiteenlopende elektronica. Hij heeft onder meer al gewerkt met AGF, die qua stemkunst ook wel van wanten weet, Richard Chartier, Salapakka Soud System en in de groep DPCKCS. Solo heeft hij al 3 biologerende, dikwijls complexe albums op zijn naam staan.
Zijn nieuwste, vierde werk Tempatempat lijkt zijn Indonesische dan wel gamelan album te zijn geworden. Hij brengt vele samples van de gamelan en vermengt dat met zijn glitch, hip hop elementen en bezwerende stemkunsten en half zang. In feite zouden het behoorlijk meditatieve stukken zijn geworden, ware het niet dat hij voor de nodig onrust zorgt met zijn intrigerende, beweeglijke elektronica. Het gaat van glitch naar ambient en hip hop en van elektro-akoestische naar etnische muziek. Aan de ene kant is dit misschien wel zijn meest toegankelijke werk tot nu toe geworden, want alles is redelijk overzichtelijk en doorwaadbaar, aan de andere kant is het ook een heerlijke wirwar aan stijlen geworden die je minder eenvoudig kunt omarmen. Diverse artiesten leveren hier nog bijdragen op samples, fluit, drums, veldopnames, keyboards, bewerkingen en piano. De rest komt allemaal uit het creatieve brein en de handen van Piotr. Hij weet er een fascinerend hoorspel van te maken met een licht bevreemdende uitwerking, wat mede komt doordat hij verschillende werelden naast elkaar weet te plaatsen. Van Matmos en AGF tot Loren Nerell en meer. Dat is zowel harmonieus als verwarrend en juist in dat spanningsveld weet hij je een uur lang in de houdgreep te nemen. "Tempat" betekent ook iets als "plaats", "plek" en hij weet hier net als in de muziek ook letterlijk twee verschillende plekken te versmelten. Tot besluit krijg je ook nog een remix van klasbak Steve Roden. Schitterend subtiele etnotronica.
door Jan Willem Broek