[cd, City Slang/Konkurrent]
De in 2006 opgerichte Zuid-Afrikaanse alt-popgroep Dear Reader rond zangeres Cherilyn MacNeil (tevens piano, gitaar) presenteert eerder dit jaar al hun derde cd Rivonia. Saillant detail is dat deze cd vernoemd is naar de voorstad van Johannesburg waar een proces in 1963, naar aanleiding van een bloedbad in 1960, jaren later heeft geleid tot de afschaffing van de apartheid. Ook Nelson Mandela is hierbij toen veroordeeld. Hij is in 1990 vrijgelaten en op 26 april 1994 tot president verkozen. Die datum is ook één van de albumtitels; Mandela, zoals bekend, heeft op 5 december jl. het tijdelijke met het eeuwige verruild. De muziek van Dear Reader, verder bestaande uit Darryl Torr (bas, keyboards, loops, zang) en Michael Wright (drums, zang), is echter nergens zo zwaar aangezet. Ze brengen politieke geëngageerdheid geserveerd als easy listening. Want eveneens andere levensvragen veelal over de apartheid passeren de revue, zonder antwoorden te (kunnen) geven en worden allemaal omhuld met fraaie, licht bombastische indiepop vol pianoriedels, blaaspartijen en prachtige (koor)zang. Hun beste album tot nu toe. Geweldig voer voor fans van Tori Amos, Feist, Kate Bush, Björk,Emiliana Torrini, Laura Marling, Natalie Merchant en Lost In The Trees, dat ook in de pers goed ontvangen is.
Zeker in Potsdam bij het Radiostation Radio Eins bevalt het allemaal bijzonder goed, want ze bieden de groep aan om Rivonia live uit te voeren met het Deutsches Filmorchester Babelsberg, die dat eerder overigens ook al met onder meer Rammstein, Nena, Celine Dion, Bryan Adams en Sting hebben gedaan. Het geeft maar aan hoe goed deze muziek is geland. Ze nemen 8 van de 11 songs van Rivonia onder handen. Daarnaast worden er van hun eerdere albums Replace Why With Funny (2008) en Idealistic Animals (2011) elk twee nummers uitgevoerd. Het resultaat is te horen op We Followed Every Sound. De klassieke muziek met een filmisch randje sluit prachtig aan op de muziek van Dear Reader. Het voegt een fijne dramatiek en bombast toe aan de originelen. Ook is hier nogmaals goed te horen wat een fantastische zangeres Cherilyn MacNeil is, die ook met enige regelmaat prachtig wordt bijgevallen met hemelse koorzang. Het is derhalve niet een gewone liveplaat geworden, ook het vele geklap ontbreekt, en daar naast ook geen standaard herbewerking van een regulier album. Nee deze mag je gewoon als een nieuw werk beschouwen. Hun tweede sterke album in één jaar!
door Jan Willem Broek