Crystal Antlers – Nothing Is Real

Crystalantlers-nothingisreal[cd, Innovative Leisure/Bertus]


De in 2006 opgerichte groep Crystal Antlers uit Los Angeles krijgt met het debuut Tentacles (2009) heel voorzichtig het stempel veelbelovend opgedrukt. Dat is ook het gevoel dat ik eraan overhoud. Nadat het klasse label Touch & Go, dat hun eersteling het licht heeft laten zien ter ziele is gegaan, brengen ze hun tweede worp Two-Way Mirror maar op hun eigen Recreation Ltd. label uit. Hierop lossen ze de belofte van het debuut in en zelfs meer dan dat. De muziek klinkt strakker, dynamischer, puntiger, spontaner en zonder nonsens; gewoon recht voor zijn raap, recht in je smoel en met een lekkere punkattitude. De band bestaat dan uit Jonny Bell (zang, bas, vibrafoon, sax), Andrew King (gitaar, achtergrondzang), Cora Foxx (orgel, piano, achtergrondzang), Damian Edwards (percussie) en Kevin Stuart (drums). Ze brengen een explosief en aanstekelijk geluid dat bestaat uit energieke noise, psychedelische rock, surf en neopunk. Een waar feest dat na 35 minuten de finale heeft bereikt.


Ze zijn nu terug met hun derde wapenfeit Nothing Is Real, ditmaal op het indielabel Innovative Leisure. Hierop is de band gereduceerd tot het trio Jonny Bell (bas, zang), Andrew King (gitaar) en Kevin Stuart (drums). Een aderlating op papier, echter net zoals in de geneeskunde werkt een aderlating dikwijls helend. Dat is ook precies wat er hier is gebeurd, overigens zonder dat er ook maar iets aan te merken is op de vorige cd. Alleen is de muziek nog concreter en meer pakkend, waardoor je als een rode bloedcel door hun stekelige, muzikale aderen raast. Verzetten is zinloos, gewoon met de razende stroom meegaan luidt het devies. Ze brengen nog altijd meer rustieke en tevens psychedelische momenten en extra instrumenten door bevriende artiesten, maar die worden telkens weer op groteske wijze met veel muzikaal geweld overstemd. Het zorgt er wel voor dat het geen eenheidsworst wordt. De catchy schreeuwerige zang weet je door dit alles moeiteloos heen te slepen. De muziek is helemaal van hier en nu, maar je krijgt toch vooral associaties met Dinosaur Jr., Sonic Youth, Tapes N Tapes, Wipers, Black Flag, Pixies, Drive Like Jehu, Trumans Water en een boze variant op Three Mile Pilot. Minder is meer, waarbij ze de sterk ingezette lijn van hun eerdere werk weer een stap verder brengen. Opzwepend en verslavend goed!





door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.