[cd, Ash International/Konkurrent]
Ik ben een enorme liefhebber van soundtracks en met name degene die ook zonder de film overleven. Als het niet zonder film kan, moet je minimaal de film gezien hebben om de geluiden een plek te kunnen geven. Iemand die als geen ander sfeer kan scheppen is toch wel de Oostenrijkse muzikant Christian Fennesz. Fennesz, want zo wordt hij kortweg toch meestal genoemd, één van de grondleggers of in ieder geval één van de betere ambassadeurs van het genre dat nu bekend staat als glitch, is altijd al iemand geweest die tot de verbeelding sprekende muziek weet te maken. Dat doet hij door op eigenzinnige wijze idm, ambient en allerhande elektronica aan gitaarexperimenten te koppelen. Hiermee heeft hij al diverse releases vol zelfgeschapen muziekwerelden gecreëerd, waarvan de meesterwerken als Endless Summer (2001) en Venice (2004) heel fraaie voorbeelden zijn. Naarmate zijn solowerken minder vaak verschijnen werkt hij meer samen met andere grootse artiesten als Keith Rowe, Toshimaru Nakamura, Ryuichi Sakamoto, Jon Wozencroft en Oren Ambarchi. Nu komt hij onder zijn volledige naam met AUN, die de ondertitel The Beginning And The End Of All Things heeft meegekregen, uitgebracht op het sublabel Ash International van Touch. Als ik dit album los gehoord zou hebben, dus zonder info vooraf, zou ik er niet per se een film bij denken. Toch is het de soundtrack voor de gelijknamige film van zijn landgenoot Edgar Honetschläger. Deze film draait om Faustiaanse thema’s, waarin het verlangen naar de toekomst, de angst en afschuw voor de Apocalyps en diverse religieuze elementen een rol spelen in bevreemdende en suggestieve decors. De muziek van Fennesz, die hier wederom op uitmuntende wijze gebruik maakt van zijn gitaar en elektronica, sluit hier naadloos op aan. Hij schept een surreële wereld, Kafkaiaans haast, vol drones, ambient, glitch, soundscapes en elektronische experimenten. De gelaagde muziek gaat behoorlijk diep en weet te betoveren. Een enkele keer duikt ook de piano van Ryuichi Sakamoto op, want er zijn tevens 3 tracks van hun gezamenlijke album Cendre toegevoegd aan deze soundtrack. Fennesz weet zijn creaties op poëtische, duistere en tot de verbeelding sprekende wijze vorm te geven. Hiermee schept hij een harmonieus, melancholisch en subtiel caleidoscopisch geheel. Het is wonderschone muziek die nieuwsgierig maakt naar de film. Indrukwekkende, luisterrijke pracht die op weet te bloeien daar waar de wereld verdort. Weer een grootse zet van de meester.
door Jan Willem Broek