‘I write music I want to hear’. Zo luidt de beginselverklaring van een jonge Amerikaan die zijn cd-debuut maakt. Die houding past bij alles wat het Tzadik label op de markt slingert, maar de muziek onderscheidt zich een positieve zin van veel van wat er de afgelopen jaren is verschenen. Makan is een soort wonderkind dat – net als Zorn – van de ene naar de andere componeerstijl springt, maar met mooiere resultaten. Want waar Zorn erop uit is om mensen op de kast te jagen, mag je van Makan genieten en naast geluidsexcursies is er ruimte voor melodie.
Niemand minder dan het Kronos Quartet mag komen opdraven om twee van de drie stukken op deze cd uit te voeren. De match is prima, de uitvoering sterk en overtuigend. Goed gekozen ook vooral: ik ken geen strijkkwartet dat zo veelzijdig is en open staat voor nieuwe dingen.
Het eerste stuk ‘The Noise Between Thoughts’ is een frisse benadering van de microtonaliteit uit de agressieve stukken van Giacinto Scelsi. Met name de dosering van harde en zachte passages houden het stuk spannend. Het Kronos Quartet is bijzonder gretig met het vertolken van ‘lelijke’ klanken.
‘Threads’ klinkt als het abstracte werk van Sonic Youth tijdens hun Goodbye 20th Century project (met feedback gitaar!), maar dan een stuk meer gefocust. Opvallend is de combinatie van akoestische en elektronische instrumenten, waarmee een drone wordt gesponnen, die langzaam wordt uitgebouwd en even plotseling weer oplost in het niets.
De grootste verrassing echter is het laatste stuk ‘Washed by Fire’ waarin de erfenis van Arvo Pärt, minimalisme en zelfs rockmuziek wordt verweven tot een 22-minuten durend stuk drama dat niemand onberoerd zal laten. Na een tergend trage, sacrale opening, volgt er een stukje vuurwerk die je als luisteraar totaal overrompelt. Alsof Stravinski’s ‘Sacre’ wordt vermengd met, alweer, Pärt’s ‘Tabula Rasa’.
EvR