[cd, Dia Records/Bertus]
De eerste echte “rare meisjes” plaat van het jaar moest natuurlijk nog geboren worden. Deze komt nu uit België in van de band Blackie & The Oohoos met hun gelijknamige debuut. Hierin maken de zussen Loesje Maieu (zang, accordeon, casio, kippenei) en Martha Maieu (zang, kippenei, korg, klokkenspel, ukelele, zingende zaag), die zo uit de geniale “Twin Peaks”-serie van David Lynch weggelopen lijken, de dienst uit. Ook hun muziek heeft net als in die serie, ondanks dat het telkens op lieflijke wijze gebracht wordt, wat van die duistere en onwerkelijke atmosfeer vol onderhuidse spanning. Dit komt met name door de diverse onheilspellende klanken uit de korg of door het klokkenspel dat net te onschuldig ingezet wordt op een donkere ondergrond. Het maakt het geluid boeiend en spannend, waardoor ze je meteen vanaf de eerste noot weten te grijpen. Ze geven hun geluid verder vorm met de bandleden Laurens Duerinck (elektrische gitaar, bas, effecten), Milan Warmoeskerken (elektrische gitaar, bas, casio) en Rueben Pensaert (drums). Ze hebben een mooie balans tussen emotioneel geladen, zwoele zang en de onderkoelde muziek, waardoor ze nog wel een richting bands als Warpaint of The xx koersen, zij het dan met een iets meer sfeervolle gitaarsound. Die zang is dan ook één van de oorstrelende hoogtepunten op deze cd. Aan de ene kant zingen ze tweestemmig harmonieus met een beetje een geknepen stem of juist weer heel lieflijk en zwoel en daarnaast kunnen ze ook solo verrassend uit de hoek komen. Helemaal fraai is dat in de wonderschone nummers “Devilchild” en “Alone Again”, waar ze ineens ook op bijna sopraanachtige wijze beginnen te zingen. Verder bevat de muziek ook van die typische Mazzy Star-achtige licht psychedelische droompop elementen. Andere stijlen die zo nu en dan even de kop opsteken zijn dark cabaret, blues, jazz en spooky folk, waardoor ook Dez Mona, Waiting For Eve, Marissa Nadler, Beth Gibbons, Tom Waits en Katzenjammer (zonder de grappen) in beeld komen. In “Charlie” benaderen ze zelfs even de madchestersound van de Inspiral Carpets. Maar alles bij elkaar opgeteld, dus het eigenzinnige en gevarieerde instrumentgebruik, de bevreemdend duistere en toch feeërieke atmosfeer, de fantastische zangkunsten en het feit dat ze zussen zijn, doet al snel aan de “rare meisjes” band van de laatste paar jaar denken, namelijk CocoRosie. Blackie & The Oohoos hullen het alleen in die eerder geschetste surreële atmosfeer en de muziek tapt regelmatig uit andere vaatjes. Al de bovenstaande kredieten mogen ze in hun zak steken, feit blijft dat ze eigenlijk vooral op zichzelf lijken met hun bijzondere sound. Je kunt gerust stellen dat België weer een unieke sensatie rijker is. Deze plaat zou het zo maar eens goed in de jaarlijstjes kunnen gaan doen (waar de hoes al een voorschot op neemt). Wat een droomstart van deze band!
Luister Online:
You / Alone Again / Lovebirds / Charlie / Love Boy / Devil Child
Luister/kijk Online bij YouTube:
Lovebirds
Love Boy
Alone Again (Live)
door Jan Willem Broek