Vakantie ! Maar niet wat de subjectivisten betreft, wel wat minder releases deze periode, dan maar een wat kortere editie van het bal der verstrooiing deze keer…
ARTIST: Floating Points
TITLE: Nuits Sonores/Nectarines
LABEL: Pluto
CATALOGUE NO: EGLO41
Geen nieuwe release dit, nee een release uit 2014, die ik terug vond op Bleep in de “recommended” sectie. Ik kende de naam al wel maar heel bekend ben ik niet met Floating Points. Achter dit project zit de Britse producer Sam Shepperd. Ik weet niet precies waarom ik deze release uit het rijtje plukte, misschien omdat de naam mij vaag bekend voor kwam, maar ik ben blij dat ik deze er uit pikte want hij is lekkerrr…
Dat ik niet vies ben van wat minimal music dat is jullie geloof ik wel bekend. Deze release laat heel duidelijk zien waarom minimal mij zo aanspreekt, en ook welke minimal. Shepperd weet als geen ander hoe je herhaling tot een troef kunt maken door het op de juiste manier te tweaken dat het stukje bij beetje opbouwt tot een climax. Dit doet hij door geluiden te laten evolueren en heel subtiele elementen toe te voegen. Minimal saai !? Zeker niet als Floating Points het maakt.
“Nuits Sonoros” de a-kant track bouwt in 11:55 op naar een climax waarin het helemaal loos gaat. Maar eerst worden we langzaam in trance gewiegd door een jazzy house loopje over een softe 4X4 beat die heel subtiel opbouwt naar steeds meer, allerlei elementen worden toegevoegd en komen soms even bovendrijven om vervolgens terug weg te ebben. De eerst climax bereiken we al rond de 3 minuten en eindigt in een break zo rond 3:45. Omstreeks 4:30 herneemt de groove de track, nu als iets meer open en met wat meer percussie en freakende orgeltjes. Langzaam maar zeker gaan we naar climax nummer twee, langzaam maar zeker nemen de orgeltjes in hevigheid toe en word er heerlijk gespeeld met de filters en andere parameters van de synths. Omstreeks 7:15 is er een break die climax nummer twee aankondigt. Een lekker gefreakte break waarin langzaam de orgeltjes uit de track terug komen en loos gaan en de laatste etappe van de groove inleiden…
“Nectarines” pakt het een tikkeltje anders aan, en is met zijn schamele 6:31 iets langer dan de helft van zijn voorganger. Maar lengte zegt niet alles, want deze track is in geen geval de mindere van de twee. Verschil is dat Sheppers deze keer minder tijd nodig heeft of neemt om zijn verhaal te vertellen. Lekkere aan de idm grenzende housey beats en fijne bas lijntjes en veel dynamiek en gevoel voor timing maken deze track tot een meesterwerkje van spannings opbouw tot de break die tussen 4:30 en 5:15 voor de climax zorgt alvoresn weer terug te vallen in de zalige groove.
Dus Minimal saai ? Ik dacht het niet !