Het is weer tijd voor verse beats, het weer is goed, niet zo warm meer dus een beetje dansen kan geen kwaad. Hopelijk werken de plaatjes die ik ga bespreken op je dansspieren…
ARTIST: Div
TITLE: DE:10
LABEL: De:tuned
CATALOGUE NO: ASG/DE023, 024 en 025
Ik laat de intro even ongewijzigd, want het blijft relevant, en waarom zou ik het wiel opnieuw uitvinden ? De:tuned is een Belgisch Label dat zich richt op het reanimeren van de electronische muziek uit de “early days”. Het label is eigenlijk onstaan als een party organisatie, maar is nu ook een platen label gerund door Bert Hermans en Ruben Boons. Ik heb het label pas recent ontdekt door hun fantastische ep serie De:10, hiervoor hebben de heren al een heel aantal geweldige electronica helden weten te strikken. Deze week deel twee in de Serie, DE:10.4, 5 en 6
DE:10.4
DE:10.4 is een drum&bass uitstapje. Met opnieuw weer een aantal klinkende namen. Blu Mar Ten bijt de spits af met een (vinyl only) heerlijk lome zomerse track. Warme klanken, diepe bassen en snelle beats, de “GoodLooking” sound van LTJ Bukem bij uitstek, een drum&bass plaat waarmee je het genre heel goed zou kunnen introduceren bij een leek. Daarna is Peshay aan de beurt met een vrolijke jazzy track met blazers en piano, zo lekker aanstekelijk, als je hier geen grijns van op je gezicht krijgt, dan heb je waarschijnlijk azijn in je aders stromen. En de hekkensluiter op deze D&B editie is PFM, nog zo een naam waarbij ik aan de logical progression mixen van eerder genoemde Bukem moet denken, niet gek ook als je weet dat PFM verantwoordelijk is voor verschillende releases uit de begin jaren van Good Looking records. Opnieuw een gladde warme en snelle drum&bass track, ik zie de stranden al voor me…
De:10.5
Op DE:10.5 staan geen vier maar vijf tracks, van opnieuw namen die in techno en idm kringen niet de minsten zijn. De aftrap mag gegeven worden door Stefan Robberts uit Eindhoven, vooral bekend van de Acid Junkies, maar ook en niet in het minste de oprichter van Eevolute , waar op ik, uw nederige recensent, back in the day ook nog eens drietal tracks mee heb mogen uitbrengen. Robberts komt met een stemmige track, die staat voor de “Eevolute-sound”: melodieus warm en electro-organisch. De tweede track is van Nu Era, een Londense producer die ook al sinds de vroege jaren 90 meedraait die voor mij dan weer wat onbekender is. Achter dit pseudoniem zit Mark Anthony Clair. Hij komt met een funky melodieuze techno track, waar duidelijk een Detroit invloed op te horen is. 4e van de 5 is Carl Finlow, mijn Duitse electro held. Van Finlow besprak ik al eerder releases voor subjectivisten. Finlow komt uiteraard met een electro track. Beetje sinister, met lekker onheilspellende synths, en natuurlijk een vette robot funk groove. Laatste act op deze 5 tracker is London Modular Aliance een band bestaande uit 3 man: Koova, Yes Effect en Pip Williams. Zoals de naam al doet vermoeden werken de mannen niet digitaal, maar puur analoog met modulaire synthezisers. Ze staan vooral bekend als live act: 3 man, 0 computers en een heleboel patch kabels. De bijdrage van Koova, Yes Effect en Williams kan ook onder de noemer electro geschaard worden. Vettige analoge sounds en een creepy atmosfeer over een snelle electro beat, meer moet dat niet zijn. DE:10.5 is opnieuw een voltreffer, way to go boys !
De:10.6
Op de 6e release in deze geweldige reeks weer een aantal namen die tot de verbeelding spreken. Te beginnen met the Future Sound of London een naam die voor mij op eenzame hoogte staat. Ambient albums als Lifeforms en Dead Cities hebben mij destijds de mond open doen vallen van verbazing. En de Cascade ep van het album Life Forms is zo een beetje een van mijn all time favorites. FSOL (zo kort je de nogal lange naam in) brengt voor deze ep een opvallend kort stemmig dubby ambient nummer dat zeker niet zou hebben misstaan op Life Forms. Als tweede mag Monolake aantreden, achter deze alias gaan aanvankelijk Duitsers Robert Henke en Gerhard Behles schuil. Ze produceren dubby idm/techno en zijn mee verantwoordelijk voor de sound van het Berlijnse Chain Reaction Label. Momenteel gaat Robert Henke alleen verder als Monolake. Henke komt met een snelle en aanvankelijk kale track, in eerste instantie niet de sound die ik van zijn oudere releases gewend ben, maar de track wint snel aan diepte, en dan klopt het plaatje wel weer. Vervreemdende diepe soundscapes en lichtjes ontsporende beats maken het geheel compleet. Ik moet eens wat meer nieuw materiaal van Henke gaan beluisteren… Voor de laatste track van de 3 die deze ep telt hebben ze David Morley gestrikt, een producer geboren in de UK maar sinds zijn 8ste verhuisd naar Belgie, die verantwoordelijk is voor een paar voor mij bepalende Idm/techno tracks uit de jaren 90. Hij komt met een heerlijke diepe idm/techno track die zo uit de jaren 90 lijkt te komen, zonder gedateerd te klinken. Een waardige afsluiter van alweer een voltreffer in deze reeks
De:tuned viert zijn 10 jarig bestaan nog even door, dus we kunnen nog meer moois verwachten binnenkort, ik kan alvast niet wachten…
ARTIST: Lyric
TITLE: Nineteen/11:11
LABEL: M-Plant
CATALOGUE NO: M.PM33
Techno zit in het DNA, je word met de liefde voor techno geboren. Je zou het wel denken als je het persbericht bij deze ep leest. Dit is nl het solo debuut van Lyric Hood, jawel een dochter van Robert Hood, uiteraard op papa zijn M-Plant label. Lyric is begonnen produceren rond haar 16e en is daardoor betrokken geraakt bij papa zijn Floorplan project, samen hebben ze het Floorplan album Victorious
geproduceerd, dus helemaal groen is ze niet alvorens met haar solo debuut uit te komen. Het gaat om een twee tracker. Op de A-kant staat Nineteen, heel toevallig de leeftijd waarop Lyric officieel lid werd van Floorplan, een stevige minimale track. De track pakt je beet om je te hypnotiseren en helemaal mee te nemen in de groove. Op de B-kant vinden we 11:11 heel verassend ook een minimale wat meer housey techno track. In het persbericht staat dat de appel niet ver van de boom valt, en ja dat is bij deze bevestigd. Maar toch hoor je ook wel een verschil tussen pa Hood en dochter Hood. Waar pa meer electronisch en techno klinkt klinkt dochter Hood meer Housey. En heel grappig als je Victorious van Floorplan hoort, dat zit er precies tussen in. Ik heb al eerder muziek besproken van de Familie Saunderson, toch leuk om te zien hoe muziek de generaties verbindt.
ARTIST: Pearl Vision
TITLE: Twin Minds ep
LABEL: Epm music
CATALOGUE NO: EPM76
Rodriguez en partner Tindra zijn terug met een tweede Pearl Vision release, opnieuw op Epm music. Deze keer is het een kalere donkerder sound, minder strings en meer kale beats. Opener “Abuse It” is een kale minimale track vol ingehouden spanning, je verwacht iedere moment dat ze de filter van het basloopje opendraaien, luister zelf maar eens of ze het ook werkelijk doen. “lectrovision” is zoals de titel suggereerd een electrotrack compleet met creepy a-tonale pads en robot geluiden. Computer-funk volgens het boekje, of zegggen we beter volgens de database ?
“Gathe 16th” suggereert een snelle track te zijn door het opgefokte subtiel gefilterde bas/acid lijntje. De track is verder lekker leeg en hobbelt lekker door dit keer wel met een soort van climax in een lange break zonder de onderliggende spanning te doorbreken, oh boy ik wil dit op een dansvloer horen ! Afsluiter van deze ep is titel track “Twin Minds” is opnieuw een minimale stamper van formaat met subtiele sampels met heel veel reverb en spaarse percussie is dit een oefening in het less is more princiepe ten voeten uit, het zou bijna saai worden, maar dat gebeurt net niet, er blijft genoeg spanning over om toch verder te willen luisteren
ARTIST: Audio Pervert
TITLE: Extinction
LABEL: Hot Elephant Music
CATALOGUE NO: HEM1906
Alexander Robotnick’s Hot Elephant Music komt opnieuw met een producer die zijn roots in India heeft. Audio Pervert is het project van de in India geboren Samrat Bharadwaj, een DJ, Producer en Schrijver die nu woont in Valencia, Spanje. Bharadwaj is al geruime tijd actief in de internationale muziek cultuur. Hij heeft samen gewerkt met DJ’s Indie Bands, TV producers en Bollyowood film makers. Zijn liefde voor techniek en muziek komen samen in zijn liefde voor de internationale techno-scene.
“Exploring digital technology and making electronic music for me, is a way of life. My objective is to connect and empower artists from India and across the world”, says Samrat, “As an artist and human being I am dedicated to music, equality, feminism and climate justice. Humanity is one race, with only one earth.”
Extinction is het 7e solo album van Audio Pervert. Het album is opgedragen aan de strijd voor het klimaat. Alle verdiensten die het album op zal leveren wordt dan ook geschonken aan klimaat activistische doelen. Met stem sampels van Ilhan Omar (eerste zwarte vrouw in het Amerikaanse Congres) en Greta Thundberg (De 16 jarige student die wereldwijd scholieren heeft geinspireerd om te gaan spijbelen voor het klimaat) wordt de waarheid als het ware in de muziek “geinjecteerd”
Op de openings track “Born” doet de stem van Ilhan Omar denken aan die van spoken word artieste/zangeres Ursula Rucker. Over een hoekige funky house beat klinkt de politieke toespraak alsof Omar niet in het congres staat te speechen maar alsof ze in een nachtclub het publiek wil opzwepen met haar wijsheden. In “Never to Small” klinkt Greta Thunberg ontwapenend onschuldig en puur omvloerst met subtiele electronica, als een elfje die haar boodschap in een landschap van groen wolken en licht laat horen. “Extinction” klinkt ondanks de grimmige titel ook eerder liefelijk, of beter gezegd melancholisch over het feit dat we met z’n allen bezig zijn onze wereld naar de gallemiezen te helpen. “Omnicide” is de titel van de volgende track omnicide betekent niks minder dan de totale vernietiging van het menselijk ras, meest waarschijnlijk door een nucleare, of andere door de mens overzicht zelf afgeroepen ramp. Het is een minimale licht funky track met een “opgewekte” sfeer die gezien de zware titel eerder sarcastisch bedoeld lijkt. Er zijn in de muziek geschiedenis talloze voorbeelden waarin op het eerste gezicht vrolijke muziek eigenlijk protest muziek is over zeer serieuze onderwerpen. De laatste track “Post Extinction” lijkt een meer melancholische beschouwing van alle zaken die mis zijn gegaan en die tot het einde van de mensheid hebben geleid. Een mooi album met luchtige electronische klanken die bedrieglijk opgewekt klinken, die ons hopelijk aan het denken zet.