Het virus beheerst ons dagelijks leven, we kunnen er niet om heen, even geen clubs poppodia of festivals. Dan moeten we ons thuis maar bedienen van wat muzikaal anti virus…
ARTIST: Hyperloop
TITLE: Sound of the Baseline ep
LABEL: HYLP
CATALOGUE NO: HYLP001
Hyperloop is een nieuw label waarvan we hier de eerste release voor ons hebben, het betreft hier een digitale release. Het label HYLP is een platform voor de artiest Hyperloop waarop hij zijn benadering van elektronische dansmuziek wil laten horen.
Hyperloop is een Italiaanse producer uit Napels, een stad die kwam house en techno sound altijd dicht tegen Detroit Chicago en New York heeft gelegen, dat is zeker ook te horen in de sound van Hyperloop. Hyperloop is een project dat is opgezet rond de “loop”
“Een loop is een kort muzikaal fragment dat meerdere malen achter elkaar herhaald wordt, bij het langdurig herhalen van dit fragment wordt het een ritme”
Hyperloop die hangt zijn project op aan deze loop die ook veelvuldig in de electronische dansmuziek wordt gebruikt en hij wil deze loop van alle mogelijke kanten onderzoeken, en dit resulteert op deze ep in twee vette vollop bas gedreven clubtracks. En een feature die interessant is voor de DJ’s elke Hyperloop release zal ook “tools” bevatten, en dat zijn losse loops uit de nummers van die release die de dj dan weer in zijn mix kan gebruiken.
“Sound of the Bassline” is een loop gedreven techno/electro track gedragen door een robot-vocoder stem. Opzich stelt het niet veel voor, maar zoals wel vaker geldt less is more, en reken maar dat dit gaat ! Na de corona crisis op de dansvloeren dan maar ? Maar je mag ook grust thuis al een dansje placeren. De tweede track “Aceek” is een minimale monotone acid-like track, waarin de loop uiteraard ook weer een belangrijke plaats heeft. Met name het effect wat je krijgt als je een four to the floor loop combineert met een breakbeat wordt hier heel effectief getoond, en ik kan je vertellen dat het werkt, als die four to the floor er inkomt is gewoon alsof je een shot dans adrenaline krijgt.
ARTIST: Various artists
TITLE: Quiet someone
LABEL: Hot Elephant Music
CATALOGUE NO: HEM 2001
Opnieuw een release met Indiaase techno, beter bepaald techno uit de deelstaat West Bengalen van India. Producer Schrijver en wereld burger Audio Pervert heeft voor deze release de deel nemers geselecteerd, 3 andere producers en hij zelf. Puur sound gebonden zal je niet veel Bengaals of Indiaas aan deze muziek horen, maar alle 4 de producers zijn toch zeer gebonden aan hun afkomst.
De artiesten herinterpreteren een niet uitgegeven compositie. Samensteller Audio Pervert gebruikt de term post-techno in de beschrijving van dit project, ik denk dat er al heel lang post-techno gemaakt wordt en dat we er zelf steeds een ander naampje op plakken. Desalniettemin hebben we hier een verzameling tracks voor ons die stevig geworteld zijn in de techno-sound maar wel degelijk gemaakt met de benadering van 2020, dus de term post techno kan wel van toepassing zijn. Een ander belangrijk woord in dit project is introspectie als tegenhanger van de hectische luide tijdsgeest van vandaag.
Introspectief is ook een mooi woord om de algehele sound van deze 4 tracks te beschrijven, in eerste instantie zou ik zeggen onderkoelde techno, maar in weze klopt dit niet omdat er in alle tracks toch een zekere warmte aanwezig is, misschien kunnen we spreken van een drukkende zwoele stilte in de drukte van het dagelijks leven.
Opener “Faux Jazz” van “Jadu Tona” is zeker een drukkende slepende track. Een soort melancholische dub track die heerlijk doorkabbelt. “Hybrid Protokol” pakt dezelfde drukkende dubby sfeer over in zijn track “Quietsom Protokol” maar in deze track kabbelt het niet rustig door, nee de break beat en de uplifting geluidjes tillen deze track uit het zompige naar een meer frisse wind, zonder dat het te uitbundig wordt. “Acid Reflux Automatism” opent herkenbaar ten opzichte van de vorige twee tracks, maar dat is onvermijdelijk als je 4 keer dezelfde track als uitgangspunt neemt. “Anti808” heeft een meer soundscape-achtige benadering gekozen, denk niet aan kabbelende beekjes en wijdse geluids landschappen, nee eerder een claustofobische koorts droom vol chaotische geluidsfragmenten en drukkende hoofdpijn drones. “Audio Pervert” zelf is de hekkesluiter op deze ep. In eerste gehoor ligt zijn benadering in de lijn van “Faux Jazz” van “Jadu Tona” maar ik vind dat er meer lucht inzit, dit gaat richting minimal techno en de dubby effecten zijn veel spaarzamer en subtieler gebruikt.
Een mooi geheel, 4 artiesten uit dezelfde regio die een internationale sound (techno) herinterpreteren op hun eigen unieke manier samen gebracht door een in Spanje residerende DJ/Schrijver, een poging om tot een Bengaals-internationale sound te komen ?
ARTIST: Various artists
TITLE: COD3 QR 008
LABEL: COD3 QR
CATALOGUE NO: COD3QR008
COD3 QR doet het goed, hun releases krijgen goeie reviews in toonaangevende magazines zoals Mixmag en label van de maand bij het franse TSUGI magazine, en ook sunjectivisten.nl is over het algemeen positief over de besproken releases 🙂
De nieuwste worp is COD3 QR008, opnieuw volgens het inmiddels bekende concept dat de artiesten gecodeerd zijn en wij pas over 2 maanden na release te weten. In een eerste luisterbeurt meende ik in verschillende tracks op deze ep een wat retro eurodance achtige vibe te bespeuren, niet dat het cheap en cheesy klonk, maar meer door het gebruik van geluiden en melodieën, de eerste indruk is vaak onuitwisbaar zo ook bij deze release, die vibe blijft bij mij wel overeind, en dat bedoel ik positief, voor mij waren de euro-dance releases op “Turn up the Bass” immers de eerste kennismaking met de electro en techno-sound, dus voor mij ademt deze release een soort positieve nostalgie.
“Artist code 524F53” opent de ep met “Add New Ones” een track die de sfeer van de oude new-beat ademt, zonder gedateerd te klinken, maar de melodieën en ook de geluiden doen mij terug denken aan die eerste “Turn up the Bass” new beat tonen, maar dan met de kracht en volle sound van de hedendaagse electronica. “Hope”van “Artist code 4C4541” is de tweede track op deze release kan ik moeilijker plaatsen kwa retro sound, maar het is wel een heel vette track die mij wel enigszins doet terug denken aan de soms hevige en bijna naïeve kracht van oude techno releases, waar je nu meestal juist ingehouden kracht en subtiele spanningsopbouw hoort. Twin Towns Orchestra” van “Artist code 4C4F47” is dan weer een hommage aan de oude hip-house van Tyree Cooper en Fast Eddie, maar ook onze nederlandse Tony Scot. Ik mis alleen de Whoo… Check sample nog. De laatste track van deze 4 “Post Human” van “Artist code 435952” heeft echt een electro sound, compleet met een licht overstuurde acid lijn, ik vind dat alles aan electro retro klinkt dus deze track past ook precies op deze release. Meer woorden hoef ik er waarschijnlijk net aan vuil te maken, diegenen die zich aangesproken weten door mijn woorden weten waarschijnlijk genoeg. Geniet van deze release…
ARTIST: Luxus Varta
TITLE: Born Sad
LABEL: In Abstracto
CATALOGUE NO: IA01
Emeric Di Paolo is een franse dj/producer die rond 2015 het Alias Luxus Varta creëerde. Na een aantal kwalitatief hoogstaande en succesvolle releases op diverse labels besluit Di Paolo een eigen label te starten: In Abstracto, waarvan we nu dus de eerste release bespreken. Naast zijn eigen label heeft Di Paolo in deze periode ook nog het Techmarines Bottom Feeders project lopen samen met Paris the Black Fu waarvan in april een concept album verschijnt, een bezig baasje dus.
De muziek die Luxus Varta ons voorschotelt is electro/ idm de ep is een refelctie op het moment in je jeugd dat je er achter komt dat niet alles makkelijk is en goed, je komt er achter dat er ook kwaad in de wereld is, je verliest als het ware een stuk je onschuld. Niet echt een vrolijk thema dus maar wel herkenbaar denk ik. Di Paolo geeft deze refelctie weer in 3 tracks en hij voegt er een remix van Maelstrom aan toe. De openings track “Fade Away” is een melancholische idm track die het verlies van de kinderlijke naïviteit mooi laat zien. Souls opent een stuk venijniger en laat ook dissonanten horen, de kinderlijke onschuld maakt plaats voor een minder positief en realistischer wereldbeeld, ook ontbreken de melancholische ondertonen vanwege het verlies van deze onschuld niet in deze track. De laatste originele track “Souls” trekt een kaart die een beetje het midden kiest tussen de vorige twee tracks, aan de ene kant is het een stevige track met een venijnig electro randje maar ook zit er duidelijk de melancholie van de openingstrack in. De laatste track is een remix van de openingstrack “Fade Away” door Maelstrom. Maelstrom kiest voor een stevige electro bewerking van het origineel, de melancholische tonen uit het origineel maken hier plaatst voor een gejaagde synth-lead, een track waarin het grimmige karakter boventoon houdt.
Als ik deze release en de Techmarine releases naarst elkaar leg kan ik mijn kennimaking met Luxus Varta als zeer positief bestempelen, ik ben zeer benieuwd naar meer…