A.Spell – Where The Strange Creatures Live

Aspell-wherethestrangecreatureslive[cd, Everestrecords/Broken Silence]

Zo nu en dan rolt er weer een volslagen nieuw maar interessant project op de mat. Eentje die je misschien zelf zonder de fijne promotiemaatschappijen nooit ontdekt zou hebben. Een heel fraai voorbeeld daarvan is A.Spell. Dit is een trio dat bestaat uit de Zwitserse muzikanten Nadja Stoller (zang, accordeon, keytar, loops) en Jan Galega Brönnimann (basklarinet, elektronica) en de Zuid-Afrikaanse muzikant Ronan Skillen (tablas, didgeridoo, udu, drums, overige percussie-instrumenten). Nadja Stoller gooit eerder al hoge ogen met haar solo album Alchemy (2011) en Brönnimann, overigens geboren in Kameroen, speelt eerder al met Kenny Werner, Nils Petter Molvaer, Sidsel Endresen, Eddie Floyd, William Bell, Pierre Favre, Peter Schärli en Saadet Türköz, maar ook in bands als Brink Man Ship en Bienne City (BNC) Arkestra. Skillen heeft hiervoor deel uitgemaakt van de groep Mean Black Mamba. Allen vanuit een andere hoek afkomstig, maar door de wol geverfd.
In A.Spell bundelen ze hun krachten met de cd Where The Strange Creatures Live als resultaat. Hierop bewandelen ze vooral de weg van de Zwitsers, met die Zuid-Afrikaan als wereldse en onaardse sfeermaker. Het is een bijzonder amalgaam van jazz, trip hop, wereldmuziek en avant-garde geworden. Ze verkennen op mysterieuze wijze de gebieden tussen de genres in en leveren een beklijvende en bovenal dynamische mix af. Deze is nachtelijk maar plaatst je ook zo op een Tropisch eiland. De flexibele, licht geknepen pakkende jazzy zang van Nadja zorgt voor de extra diepgang en weet al genoeg te overtuigen voor het hele album. Dan krijg je nog die fantastische muziek, die in een eigen geschapen universum een gat slaat in allerlei genres; daar waar vreemde wonderlijke wezens leven. De muziek bubbelt om haar zang heen en doet door de eigenzinnige atmosfeer wel denken aan een fantastische kruisbestuiving van Nils Petter Molvær, Hector Zazou, Banabila en Lights In A Fat City. Verder zijn Lamb, Portishead, Gry, Susanne Sundfør, Portico Quartet en Bel Canto die als associatie naar boven borrelen. Dat levert intrigerende en wonderschone songs op, waarbij het kippenvel niet achterwege blijft. Een betoverend album dat de bandnaam eer aandoet.

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.