[cd, Lacies/Boomkat]
Normaal als je een boot halveert, zinkt deze. Dat geldt niet in het geval van de elektronica artiest Andrew Hargreaves, die de helft van het duo The Boats vormt. Ook houdt hij er pseudoniemen als Beppu en Tape Loop Orchestra op na en is hij terug te vinden in de projecten The Sea en stiekem ook in Theodore And Hamblin. Als voorloper op zijn debuut album brengt hij in juli nog de ultra gelimiteerde en kwalitatief hoge cd-r Fragmentsop de markt, in een oplage van slechts 50 stuks, met daarop muziek die de uiteindelijke langspeler niet of niet in deze vorm gaat halen. Die bewuste cd is er nu en heet Defragment. Hargreaves zet hier minimale elektronische klanklandschappen neer, die toch ook dikwijls aan het breekbare werk van The Boats doet denken. Met piano en elektronica schetst hij behoedzaam zijn composities. Elk geluid krijgt daarbij tijd en ruimte om te groeien en gehoord te worden. De muziek kenmerkt zich door een uitgebalanceerde eenvoud, die een maximaal effect heeft. De fragiele stukken zijn heerlijk desolaat en droefgeestig. Wat dat betreft dienen ook Library Tapes, Murralin Lane en Dakota Suite ter referentie. Die laatst genoemde zeker in de 3 tracks waarbij labelgenoot Danny Norbury zijn melancholische klinkende cellospel in de strijd gooit; overigens trekt hij ook eenmaal de zaag. De gruizige minimale glitch en kale elektronica roepen ook associaties op met Ryuichi Sakamoto, Alva Noto, Oval en Ryoji Ikeda. De heerlijk repetitieve klanken zorgen voor een hypnotiserend en rustgevend effect. Simpelweg wonderschoon.
Luister Online bij Myspace:
2 (de)fragmenten
door Jan Willem Broek