[cd, AGF Producktion/Morr Music]
Antye Greie is een Duitse componiste, elektronicaspecialiste en zangeres die ik hoog heb zitten. Dat komt door haar innemende experimenteerdrift, veelzijdigheid, eigenzinnigheid en bovenal door haar vriendelijkheid en jarenlange support. Ze maakt met name eind jaren 90 furore met het experimentele popduo Laub, waarvan in 2007 ineens weer eens een album is verschenen. Verder runt ze het label AGF Producktion, is ze terug te vinden in projecten als Tritop, The Dolls en Lappetides en werkt ze samen met artiesten als Sue.C, Craig Armstrong (ook in The Dolls), Kataryna Zavoloko, Ann Coton, QUIO en manlief Vladislav Delay (ook in The Dolls). Vrijwel al de releases met deze artiesten en ook haar solomateriaal is van een uitzonderlijke klasse en niveau, zij het dat lang niet alles eenvoudig te behappen is. Dit jaar zit ze in het ritme van 4 maanden als het gaat om nieuwe releases. Ze begint het jaar namelijk 8 maanden gelden met de ijzersterke cd Orlando, die ze samen met de gevierde Schotse componist Craig Armstrong heeft gemaakt. Het is gebaseerd op een boek van Virginia Woolf. Vier maanden terug komt ze alweer met het imponerende Gedichterbe. Hierop onderzoekt ze de Duitse poëzie en de erfenis van de Duitse taal in elektronische muziek en samenleving en laat hiervoor moderne artiesten de gedichten van soms wel eeuwen terug voordragen, zingen dan wel rappen. Nog naar adem happend en geen woorden hiervoor gevonden te hebben komt AGF met alweer een nieuwe album, Beatnadel geheten. Zoals de eerder genoemde albums al aantonen is taal een belangrijk aspect in haar muziek en dan met name de rijke Duitse taal, hetgeen ook al in oudere albums als Language Is The Most en Words Are Missing evident is. Maar net als in de muziek hoeven dat niet altijd logische volgorden te zijn om toch een taal te vormen. Haar muziek is te bestempelen als poetronica, elektronica met poëtische teksten, met de bijkomende dichterlijke vrijheid. De nieuwe cd bevat geluidsuitbarstingen vol messcherpe beats en pionierende vocale kunsten die zich een weg door je lichaam en geest boren. Muziek die dus ook fysiek te voelen is. De stuiterende elektronica, de woordflarden en snerpende geluiden zijn er niet per se om je te omarmen, wel om je tot andere inzichten te brengen, je te verbazen en te intrigeren. Geluidspiercings die naar binnen dringen eer je er erg in hebt. Het is experimentele geluidskunst van de bovenste plank en die ga je vanzelf wel omarmen. Haar skeletachtige structuren vormen steeds een overdonderend geheel, zoals ze het zelf in de track “The More The Better, Less Is More” al het beste verwoord. Het is vernieuwend, intrigerend, verbluffend en van een geheel eigen categorie wat AGF laat horen. Meester(es)lijk!
Luister Online:
Beatnadel (albumsnippers)
door Jan Willem Broek