[mcd, debruit&desilence]
Het Franse trio Innocent X heeft in 2002 en 2005 twee heel interessante albums afgeleverd vol mysterieuze en experimentele gitaarrock. Met referenties als Slint, Sonic Youth, Labradford, Bästard, Diabologum en Godspeed You! Black Emperor op zak houden ze het daarna voor gezien. De twee leden Pierre Fruchard (gitaar) en Cédric Leboeuf (zang, gitaar) maken een doorstart en zijn nu terug als à moi. Hun gelijknamige mini is meteen de start van het in Parijs gevestigde debruit&desilence label. Ze maken, aangevuld met gasten op percussie, gitaarmuziek die het midden houdt tussen improvisatie en song. De ritmesectie levert meestal voor de melodie, terwijl de gitaren voor de nodige verstrooiing en verstoring zorgen. Er wordt daarbij op rustieke wijze gezongen. Niet dat ze echt met iets te vergelijken zijn, maar je zou kunnen denken aan een jamsessie van Sonic Youth met Talk Talk, Bästard, Diabologum, Slint, The Double U en Labradford. Zoiets. Een ijzersterk kleinood en een droomstart van het label.
Luister Online:
à moi
door Jan Willem Broek