NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Snowapple Collective – Utopia (cd, Zip Records/ Goro Goro Immersive Lab / Snowapple Collective)
Het collectief Snowapple draait al sinds 2013 mee in de muziek business, maar vaart daarbij een volslagen eigen koers. Oprichtster, artistiek leider en operazangeres Laurien Schreuder (SHE Snowapple) startte het gezelschap met de van oorsprong Zuid-Afrikaanse getalenteerde jazz zangeres Una Bergin (Waiting For Eve, Sean Bergin’s New Mob) en de klassieke zangeres Fanny de Ruiter (Amariszi). Die laatst genoemde wordt na hun gelijknamige album uit datzelfde jaar vervangen door de Letse componiste, folk- en moderne jazz zangeres Laura Polence. Daarna volgen de albums Illusion (2015), Tracks (2017) en Wexico (2018), Mr. Moon (2021), Wrong Feet (2023) en A Moonless Night, waarbij ze meer en meer als collectief gaan opereren. Hun muziek tapt uit vele vaatjes, zoals dark cabaret, folk, jazz, pop, opera, avant-garde en cumbia, waarbij ze genregrenzen dikwijls doen vervagen. Naast muziek brengen ze ook theaterstukken als Moon Cabaret, multidisciplinaire experimenten met Cyborg Experiments, het reizend pluridisciplinair internationaal festival Jardin Rouge, de spektakel liedjes van SHE en Casa Snowapple Mx (een residentie om nationale en internationale artiesten een podium te bieden). Verder houden ze zich nog bezig met educatie, film en activisme. Of om het in hun eigen woorden samen te vatten: “een internationaal kunstenaarscollectief met een wisselend aantal scheppers en denkers, die houden van nieuwe ontmoetingen, samenwerkingen en artistieke experimenten”. Ze komen, met wat ze ook doen, altijd verrassend uit de hoek.
Dat geldt ook zeker weer voor hun nieuwste album of in feite project Utopia, hun alweer achtste album. Collective staat er in kleine letters bij, maar het doet wel eer aan de inbreng. Ze gaan te werk met gitaren, synthesizers en klarinetten, waarbij ze geïnspireerd zijn door toonaangevende helden als Laurie Anderson en David Bowie. Ze verdiepen zich in rauwe menselijke emoties en de onzichtbare draden die ons allen verbinden. Het album is een reis geworden tussen hoop en dystopie. Hier zeggen ze verder het volgende over:
De gedachte aan een nieuwe wereld jaagt veel mensen angst aan, en dat is begrijpelijk: soms lijkt het alsof we langzaam afstevenen op onze ondergang. Snowapple Collective probeert de hoop daarentegen niet te verliezen en zoekt naar nieuwe manieren van zingeving. Het collectief wil hoopvolle perspectieven op de toekomst bieden en verbinding tussen mensen creëren. Het album Utopia is daarom een zoektocht naar ons eigen lichaam en pure menselijke emotie; hoe keren we daarnaar terug?
Het resultaat mag er wezen: in 12 tracks van samen zo’n 65 minuten verkennen ze deze thematiek op een volslagen eigengereide wijze. Ze nemen je mee door avant-garde, alternatieve pop, neoklassiek, dark cabaret, cyberpunk en art rock. Daarbij wordt je als luisteraar niet heen en weer geslingerd, maar ga je zachtjes en op coherente, poëtische wijze van de ene naar het andere muzikale omgeving; live komt daar nog visuele kunst en dans bij. Het zorgt voor verwondering, contemplatie, melancholie, rust, liefde, onzekerheid en uiteindelijk eveneens hoop en troost, alles met oog op een betere samenleving en toekomst. Je krijgt van alles dat tussen Space Oddity en Big Science past voorgeschoteld, maar dan met een hedendaagse saus eroverheen. Dan heb ik het nog niet eens gehad over die verbluffende zang en samenzang. Snowapple levert hier een magistrale luistertrip af, vol toekomstbestendige muziek.