NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Global Charming – Four Second Fiddles (cd, At Ease / Konkurrent)
Het is alweer vijf jaar geleden dat het Amsterdamse kwartet Global Charming debuteerde met het geweldige album Mediocre, Brutal. De groep is opgebouwd uit leden van bands als Meetsysteem, Petersburg, Torii en Sue The Night. De band bestaat nog altijd uit Jilles van Kleef (zang, gitaar, synthesizer), Fokke de Wit (bas, gitaar, zang), Sara Elzinga (gitaar, zang, synthesizer, saxofoon) en Sjoerd Bartlema (drums, percussie, synthesizer, zang). Ze lieten destijds een eigenzinnige mix horen van post-punk, garagerock, art rock en indierock, waarbij diverse aansprekende referenties voorbij kwamen. Daar mengden ze een flinke dosis melancholie doorheen, al sprongen ze vermoedelijk bepaald niet terneergeslagen rond. Live ook zeer de moeite waard, als was er tussen 2020 en 2022 even de grote C.
Nu zijn ze dan terug met hun tweede album Four Second Fiddles. Ze brengen 9 pakkende songs, die barsten van de spontaniteit. Ze zijn dan ook grotendeels geboren uit improvisaties en soms zelf met de mobiele telefoon vastgelegd en op andere momenten weer met betere opnameapparatuur. Daar zijn ze aan gaan schaven, schuren en kneden en dat heeft hetgeen ze hier serveren opgeleverd. Het is lekker hoekig en wat feller dan voorheen plus met zo’n heerlijk gortdroge sound zoals Steve Albini dat ook graag liet horen. De wat staccato-achtige zang sluit daar mooi bij aan en doet wel wat aan een hybride van Arie van Vliet (Lewsberg), David Byrne, Arnold de Boer (The Ex, zea) en Lou Reed denken. Muzikaal gezien leunen ze iets meer op de post-punk en avant-garde, al larderen ze dat tevens met indierock en elektronische interventies. Het is wat onvoorspelbaarder allemaal en daardoor ook net wat spannender. Daarbij moet je denken aan iets dat het midden houdt tussen Lewsberg, Talking Heads, Pavement, The Ex, Television, Gang Of Four, Joy Division en Wire. En dan mag een half uur wellicht wat kort zijn na zo’n lange tijd, ze brengen wel ontstellend veel per vierkante seconde. Uitstekend tweede “moeilijk” album.