[cd, Rune Grammofon/Konkurrent]
Vanaf 1991 bouwt de veelzijdige Noorse trompettist Arve Henriksen gestaag aan een meer dan indrukwekkende discografie. Hij heeft een opvallend geluid, dat hij voor uiteenlopende groepen inzet, die zich veelal ophouden in de hedendaagse jazz, neoklassiek en elektronische muziek. Dat is onder meer terug te horen in de nujazz band Veslefrekk, de experimentele jazzgroep Food, de imponerende experimentele freejazz met drones formatie Supersilent (waarvan binnenkort ook weer 2 albums verschijnen) en projecten als Quaternion, Batagraf, Binary Orchid, Poolplayers, Magnetic North Orchestra, Arild Andersen Group en Christian Wallumrød Ensemble. Maar hij werkt ook samen met David Sylvian, Motorpsycho, Jan Bang, Giovanni Di Domenico, Tatsuhisa Yamamoto, Teun Verbruggen, Erik Honoré en Elling Vanberg. Vanaf de eeuwwisseling verschijnt er ook met enige regelmaat een album waarop zijn eigen naam prijkt. De fans worden het laatste jaar wel heel erg verwend, want vorig jaar verschijnt zijn prachtalbum Places Of Worship, vijf jaar na zijn laatste meesterwerk Cartography, wat begin dit jaar een schitterend vervolg krijgt met de dubbel cd Chron + Cosmic Creation. Telkens boort hij andere bronnen aan om zijn veelal melancholische muziek vorm te geven.
Met twee albums van de supergroep Supersilent in het verschiet, is er nu alweer de nieuwe cd The Nature Of Connections, uitgebracht op het innovatieve Rune Grammofon. Hij heeft zich laten inspireren door een boek over meubels maken en ziet al snel de verwantschap met zijn eigen vakmanschap. Iets maken met je hoofd en handen dat hout snijdt. Henriksen (trompet, piccolo trompet, piano) mag hier rekenen op de steun van (Hardanger) violisten Nils Økland (Christian Wallumrød Ensemble, BNB) en Gjermund Larsen (Christian Wallumrød Ensemble, Majorstuen, Gjermund Larsen Trio), cellist Svante Henryson (Regina Lund), contrabassist Mats Eilertsen (onder meer Food, Trondheim Jazz Orchestra) en drummer Audun Kleive. Het bijzondere is dat ze allen een compositie bijdragen, aangevuld met nog één van klasbak Ståle Storløkken (Trondheim Jazz Orchestra, Veslefrekk, Humcrush, Elephant9, Supersilent). Zoals vaker weet Henriksen gewoon een supergroep om zich heen te verzamelen, die dit keer allemaal in één gilde aan tafel gaan om diverse muzikale connecties te schaven tot één kunstwerk. De muziek loopt daarbij op spannende wijze uiteen van nachtelijke, desolate jazz tot (Nordic) folk, minimal en neoklassiek; of combinaties hiervan. De folkloristische elementen passen op wonderschone wijze tussen de moderne sounds en maken het geheel goed doorwaadbaar. Hij en de zijnen komen ergens uit tussen Frifot, Food, Bugge Wesseltoft, Nils Petter Molvær, Jóhann Jóhannsson en John Barry. Het is allemaal van een onaardse en intrigerende schoonheid. Henriksen toont eens te meer aan dat hij uit het goede hout gesneden is. Grote klasse!
door Jan Willem Broek