NNM is een serie over nieuwe muziek, waarin we muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Na het vorig jaar verschenen Inside The Dragon, is het vijftal van Lost Bear terug met een laatste wapenfeit: Donkey Shot.
Na 9 jaar stopt de band ermee omdat zanger Casper Steenhuizen de benen heeft genomen naar Berlijn om daar nieuwe avonturen aan te gaan. Als afscheid nog een cadeautje voor de fans.
Donkey Shot, net zoals de voorganger, komt voort uit een grote opname sessie van enkele weken waarin de band naar verluidt zo’n 120 nummers heeft opgenomen. Normaal zou je daar toch je twijfels bij hebben, zo’n grote hoeveelheid, maar zoals Inside The Dragon ons al liet horen zijn die twijfels totaal niet nodig. Ook Donkey Shot laat ons horen dat die twijfels totaal ongegrond zijn.
In 11 nieuwe nummers, die tevens best wel afwijken van eerder Lost Bear werk, worden we weer meegenomen langs de creativiteit, van dit vijftal, die echt geen grenzen lijkt te kennen.
Op Donkey Shot krijgen we een meer pop-kant te horen, echter verliezen ze het experiment niet uit het oog wat bijvoorbeeld blijkt uit Rap Song waarin wordt geflirt met hiphop. Iets wat bijvoorbeeld ook terug komt in de drums van Back In Reverse.
Wat opvalt aan de nummers van Donkey Shot is dat het geluid veel volwassener klinkt, alsof er minder humor en gekkigheid in zitten verwerkt. Dit horen we ook terug in de productie van het album die wat meer gelikt is dan op voorgangers, iets waar de nummers zich ook beter voor lenen. Al is het gelukkig niet volledig weg zoals in het laatste nummer Love me tender de toch wel wat valse trompet die er zo random door heen lijkt te komen.
Ondanks dat de gekkigheid minder aanwezig is blijft Donkey Shot toch een waardige en ijzersterke opvolger voor Inside The Dragon, het is dan ook jammer om te zien dat de band er mee gaat stoppen, iets wat natuurlijk erg jammer is na zo’n lange periode. Aan de nadere kant ook weer goed te begrijpen bij het vertrek van een charismatische en veelzijdige zanger als Steenhuizen, die net zo makkelijk een rap song lijkt te zingen, als een gevoelige snaar weet te raken zoals in Muscovity.
Nu maar hopen dat van de overige nummers uit die 120 opgenomen tracks nog wat meer parels naar boven komen drijven, of anders dat de heren hun weg vinden in de vele andere projecten waar in ze werken. Zo zijn er genoeg om alleen al te denken aan The Fire Harvest, Sven Agaath en The World Of Dust.